Yazmasam Ölüyormuşum







Yazmalara doyamayan ben, o kadar çok yazma hissi barındırırken yüreğimde, bir türlü kaleme gitmiyor elim...
Çok şükür bir iki satır yazma cesaretini bulabildim kendimde.
Yazma kaygısından mıdır bilinmez, böyle oluşlarımı sevemedim.
Çok yakında geri döneceğim.
İnanıyorum..
Belki de..
İnşallah.

9 comments

  1. Yazmak insanını ruhunu bir nevi rahatlatıyor gerçekten sen yazarsın gene bekliyoruz seni inşallah en kısa zamanda yazılarını ve seni iyi bak yüreğine kendine sevgiler ..:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim çok çok mutlu ettin beni :)
      Arada geliyorlar bana böyle :(

      Sil
  2. Yanıtlar
    1. Yok aslında ama uzun zamandır yapmak istediklerimi yapamıyorum. Neden böyle oluyor anlamış değilim. Sorduğun için çok teşekkür ederim canım :)

      Sil
    2. o zaman bir an önce toparlanıp buralara bomba gibi dönersin inşallah ;)

      Sil
  3. Olur bazen öyle , inşallah yazma isteğin tekrar gelir ^^

    YanıtlaSil
  4. Bazen bana da oluyor. Özellikle de şu aralar. San ki bir günü yazısız geçirince günsonu raporumda siyah lekeler çıkıyor. Bunun farkında olmama rağmen gün içinde yazmak bir türlü nasip olmuyor. Ama ne diyoruuuuz:
    Her hâl için şükür olsun..
    Gülücüklü Kal...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu halimize de hamd ediyoruz :)
      Tam olarak nasip olmama durumu var bende de :(

      Sil

Fikirlerinizi önemsiyorum,
Lütfen benimle düşüncelerinizi paylaşın :)