Yazmalara doyamayan ben, o kadar çok yazma hissi barındırırken yüreğimde, bir türlü kaleme gitmiyor elim...
Çok şükür bir iki satır yazma cesaretini bulabildim kendimde.
Yazma kaygısından mıdır bilinmez, böyle oluşlarımı sevemedim.
Çok yakında geri döneceğim.
İnanıyorum..
Belki de..
İnşallah.
9 comments
Yazmak insanını ruhunu bir nevi rahatlatıyor gerçekten sen yazarsın gene bekliyoruz seni inşallah en kısa zamanda yazılarını ve seni iyi bak yüreğine kendine sevgiler ..:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim çok çok mutlu ettin beni :)
SilArada geliyorlar bana böyle :(
bir sorun yok değil mi?
YanıtlaSilYok aslında ama uzun zamandır yapmak istediklerimi yapamıyorum. Neden böyle oluyor anlamış değilim. Sorduğun için çok teşekkür ederim canım :)
Silo zaman bir an önce toparlanıp buralara bomba gibi dönersin inşallah ;)
SilOlur bazen öyle , inşallah yazma isteğin tekrar gelir ^^
YanıtlaSilUmut ediyorum :)
SilBazen bana da oluyor. Özellikle de şu aralar. San ki bir günü yazısız geçirince günsonu raporumda siyah lekeler çıkıyor. Bunun farkında olmama rağmen gün içinde yazmak bir türlü nasip olmuyor. Ama ne diyoruuuuz:
YanıtlaSilHer hâl için şükür olsun..
Gülücüklü Kal...
Bu halimize de hamd ediyoruz :)
SilTam olarak nasip olmama durumu var bende de :(
Fikirlerinizi önemsiyorum,
Lütfen benimle düşüncelerinizi paylaşın :)