Zaten hali hazırda sıkıntılarım vardı. Üzerine başka dertler de eklenince kaldıramadığımı ve baskı altında olduğumu hissettim.
İnsanlara "hayır" diyemediğim için istemediğim şeyleri yapmak zorunda kaldım. Huzur bulmam gereken yerler beni boğdu ve sonunda patladım.
İyi ki patlamışım diyorum. Bu patlama iyi geldi. Gidişatımı değiştirdi. Hakiki insan yüzlerini görmüş oldum. İnsanlarla aynı fikirde olmayınca <kötü> ye çıkarıldığımı görmüş oldum.
Aslında kötüye çıkarılmadım. Çünkü içimi dışımı bilen insanlar vardı. O yüzden bana <kötü > dendiğinde haktan taraf daima yanımda olacaktı. Bu yüzden bana kötü diyemediler ama kötü demek istediler. Bu gerçekten ikiyüzlülük gibi geliyor bana.
Şimdi bir karar sürecindeyim. Ama öğrendiğim bir şey var. Kesinlikle bana iyi gelmeyen insanlardan ve ortamlardan ne pahasına olursa olsun uzak durmalıyım.
Sevgilerimle,
Kuklanız!
Okur & Yazar. Doğayı, sağlıklı yiyecekleri ve iyi kahveyi sever. Küçük bir "merhaba" demek için gelmekten çekinmeyin.
1 comments
Kukla, seni ilk kez okuyorum. Dahasını okumak da istiyorum. "Hayır" diyemeyen insanlardan biriydim. Bu huyumu tamamen sonlandıramasam da yol aldığımı görebiliyorum. Hayır demek ile birçok kayıp yaşadığımı düşündüm, belki de yaşadım, bilemiyorum ama her tökezleme sonrası daha güçlü biri olduğumu gördüm.
YanıtlaSilFikirlerinizi önemsiyorum,
Lütfen benimle düşüncelerinizi paylaşın :)