Ben bir sonbahar akşamında büyüdüm.
Yaprakların yaşlandığını ve belinin büküldüğünü görmüştüm o gün.
Evet o gün.

Çok sancılıymış diyordu yaprak,
Ne dedim?
Sustu, sonra sancılı dedi.
Ölmek diyorum, sancılı.

Ölürken mi düşündün ey ahmak dedim?
Hayır dedi
Ya da belki..

Ölürken düşündüğüm içn değil, öldükten sonra düşündüğüm için ahmağım,
insanoğlu gibi dedi.

İşte o an duraksadım
İnsanoğlu ve ölmek.
Düşünülecek şey mi?
Ben ve ölmek !
Ölmek..
Daha çok var dedim .

Sonra duraksadım,
Çok mu var? ya ne zaman diye sordum
Ne zaman dedim, söylesene, çok var dedin ya hani?
Bir şeye dayanarak diyorsun herhalde değil mi?

Cevap vermedi.

İşte o zaman büyüdüm.
Yaprak ölünce büyüdüm.
Yaprak ölünce

Merhaba,

Bugün sizle Dünya da ve ülkemizde varlığını gösteren Koronavirüs hakkında konuşmak istedim. Bu vesileyle bloga ısrarla yazı yazmama eylemime de bir ara vermiş olacağım.

2020 yılının başında hepimiz güzel dilekler ve umutlar besleyerek yeni bir yıla giriş yaptık. Derken kendimizi bir savaş meydanında bulduk adeta. Hatta "2020 yılını bitirenlere gazi ünvanı verilsin" diye espriler yapılmaya başladı. Haksız da değiller tabii. Şaka bir yana; yangınlar, depremler, çekirge istilaları,koronavirüs derken çok yorulduk. Hiçbirimiz bu kadarını tahmin edemezdik. Özellikle koronavirüs bizi gerçekten derinden etkiledi. Hatta Trump'ın bir sözü var, yakında koronavirüsten değil, hepimiz depresyondan öleceğiz diyor. Gerçekten haklılık payı var.


Aslında kainatta olan bu olay vesilesiyle bize Yüce bir Zat tarafından verilmek istenen  bir mesaj var. Koronavirüsün başıbozuk bir virüs olduğunu, kendi kendine var olduğunu ve istilacı bir şekilde yayıldığını düşünürsek, gözle görmediğimiz bu virüs bizi alt üst eder. Birkaç saat önce okudum, koronavirüs hastası olmamasına rağmen bu virüs baskısından korkarak intihar eden insanlar olmuş.

Herkese merhaba,

Bayram tatili uzun olunca Martin Eden'i bitirmeyi görev addetmiştim. Bu konuda da başarılı olmanın haklı gururunu yaşıyorum.

Müzik eşliğinde okumak için tıktık;


Bir Eylül ortasında bir adam tanıdım.
büyüdüğüm şehre son bakışımdan,
yaprakların sararışından,
yağmurun yüzümü okşayışından,
ardıma bakmayışımdan tanıdım.

Selamün aleyküm dostlar,

Tesettüre gireli yaklaşık 2,5 yıl oldu. Bu süre zarfında nelerle ve nasıl yaklaşımlarla karşılaştığımı sizlerle paylaşmak istedim.